همسایه عزیز

این روزا دلم خ غصه داره،غصه  آوارگی ودربدری همسایه های مسلمون فارسی زبونمون درافغانستان.مگه میشه گروهی هم کیش وهمزبونمون درفاصله اینقدرنزدیک به مادرغصه وغم گرفتارباشن ودل آدم به دردنیاد.ازدیروزکه پنجشیرهم به کمک پاکستان به دست طالبان افتاد،خ بیشتردلم گرفت.جایی که تنهاامیداین مردم ستمدیده بود😔چراکسی کمکشون نکرد؟چراهیچکس صدای طلب کمک اونارونشنید؟چراهیچکس تنهایی اوناروندید؟شیران دره پنجشیر،مردمی که باشجاعت دربرابرطالبان ایستادندوازجونشون گذشتند.

قلبم به درمیادازاین همه نامردی روزگار😔

این روبه یادگارازاین روزای زخمی که روزی۶۰۰نفرازهموطنانمون روبه خاطرکرونابه سینه قبرستون میسپریم ودرکشورهمسایه ما، سیاهی وتاریکی تنهاچشم اندازفردا ست،مینویسم؛

خدایادلم میخواست توانایی اینوداشتم که برای نجات بشرکاری بکنم.من نمیتونم ولی توخدایی وبرهرکاری توانا.

خودت همه رونجات بده.