تیر۹۹

الان که این مطلبومینویسم نزدیک اذان صبحه ومنتظرم اذانوبگن تانمازبخونم وبخوابم تامثل هرروزقضانشه😐

این چندوقت خ مشغله داشتم وبعدتموم شدن کابینتا چندکارگراومدن وخونه روچیدن وسه روزه تموم شدولی تواین فاصله یه اتفاقی افتادکه حالم بدجوری گرفته شدوهنوزم حالم گرفته س وفک نکنم کلا خوب بشم😩

واسه عوض شدن روحیه راهی قاین شدم والان نزدیک بیست روزه که باآرمان وآرمین خونه مامانیم.اینجاهم خبرفقط کروناست ودل آدم براهمه مریضاومتوفی هامیگیره وخبرفوت کسایی که میشناسی خ ناراحت کننده تر.ازجمله هم کلاسی دبستان داداشم که هفته گذشته به خاطرکرونافوت کردویکی ازفامیلای بابای آرمان که سردبیر روزنامه جام جم بودومتولد۶۱،که امروز فوت کرد.

باجناق داداشم هم کروناگرفته وچندهفته س بستریه وحالش خ بدبودوتازه حالش روبه بهبودگذاشته که جای شکرفراوون داره.

راستی دوم تیرکه تولدآرمان بودروهم توخونه خاله عصی وفقط باجمع خودمون برگزارکردیم وکیکوخاله پخت وتم تولدم مامانم خرید.هدیه هاشم همه ش کارت هدیه بودومن وباباهم باکارتای هدیه ش ومبلغ هدیه خودمون براش یه دوچرخه ثابت خریدیم .



چون آرمان عاشق دوچرخه سواریه وبه خاطرکرونانمیتونیم بیرون بریم.ازیه جهتم به خاطرخاطرخونه نشینی تپل شده که انشاالله این دوچرخه هردومنظوروبرآورده کنه.

آرمینی وتفنگش که همقدخودشه





آرمان وامیرمحسن که کلابراچندساعت همدیگه رودیدن



هدیه تولدآرمان